Weer terug in Zweden!

Hej hej!

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik geschreven heb, dus tijd voor een nieuw verslag. Na een erg leuke maand in Nederland gehad te hebben, ben ik nu alweer ruim een week terug in Zweden! Het was erg fijn om weer in Nederland te zijn en iedereen weer te zien en allemaal leuke dingen te doen. Het was ook nog eens goed weer, dus dat was helemaal mooi meegenomen! Het is hier ook nog heerlijk weer, dus dat is erg fijn! Al is het wel te merken dat de herfst eraan komt; het is vooral ’s ochtends en ’s avonds erg fris buiten en het is ’s avonds ook al best vroeg donker.
Het was best gek om hier weer terug te komen; alles leek vreemd, maar toch ook wel weer vertrouwd. Het was dus best even wennen! Nu, na ruim en week, lijkt het alsof ik niet ben weg geweest.
Ik ben ook alweer begonnen met mijn Zweedse lessen en dat is weer erg leuk. Ik heb te horen gekregen dat ik het volgende examen mag gaan maken, dus dat is goed nieuws! Af en toe hebben we ook leuke uitstapjes met de Zweedse les; zo gaan we volgende week naar een theater. Ik houd jullie op de hoogte!
Afgelopen vrijdag werd de oma van het gezin begraven en ik ging mee naar de begrafenis. Het begraven verloopt hier wel iets anders dan in Nederland met als grootste verschil dat er tussen het moment van overlijden en de begrafenis ongeveer vier weken zit. Nu was dat zelfs zes weken omdat het anders midden in de zomer viel en er veel mensen met vakantie zouden zijn. Omdat een overleden lichaam niet zo lang bewaard kan blijven, is het hier ook gebruikelijk dat men eerst wordt gecremeerd. Op de begrafenis wordt dan de urn met de as begraven. Een begraafplaats ziet er daardoor ook wat anders uit in vergelijking met een Nederlandse begraafplaats omdat een urn nou eenmaal minder plaats in beslag neemt dan een kist. De stenen zijn dus ook veel kleiner en er liggen eigenlijk allemaal kleine vierkante stenen op de begraafplaats. Verder was de dienst vrijwel hetzelfde, er werd gezongen, wat verteld, gebeden en toen liepen we naar de begraafplaats. Daar werd nog wat gesproken, je kon bloemen neerleggen en toen gingen we naar een zaaltje waar we wat te eten en te drinken kregen.
Verder heb ik hier nog niet zoveel meegemaakt, maar ik zal zeker weer snel een verslag schrijven!

De eerste bezoekjes staan alweer gepland, daar kijk ik al heel erg naar uit!!

Heel veel groetjes en liefs, Annelies